معتضد تاریخ‌دان، نویسنده و مجری تلویزیونی نزدیک به حکومت ایران، در سخنانی بی‌سابقه به انتقاد از سانسور ادبیات درایران، سیاست های فرهنگی دولت را با شوروی سابق، آلمان نازی، چین کمونیست و کره شمالی مقایسه کرده و نوشته است: «گویا قرار (است) ادبیات یکسان و یک جور شود. همان طور که قرار شده است هر یک از اقشار مملکت لباس یکسان بپوشند تا کاملا مشخص باشند»
به گزارش شفاف نیوز، معتضد در ادامه این مقاله که در مجله «امید جوان» به چاپ رسیده نوشته است:
« قالب ساختن برای ادبیات و هنر و صنایع مستظرفه و هنر هفتم جواب نداد ... نویسنده با ابلاغ و بخشنامه سر‌شناس نمی‌شود. استعداد فیلم ساز به زور بلیط مجانی و اجبار همه اماکن به نمایش فیلم شکفته نمی‌شود. روزنامه نگار با دستور اداریصاحب ذوق و قریحه نشده و هنرمند به زور و فشار در دل مردم راه نمی‌یابد.»
معتضد در ادامه از کتاب هایی که در ارشاد ( منظوروزارت ارشاد است) دچار سانسور می‌شوند یا توقیف شده‌اند می‌نویسد: «چرا کتاب "سه تفنگدار" الکساندر دومای فرانسوی که سال‌ها با ترجمه منصوری چاپ می‌شد، درحال حاضر در ارشاد برایحذف کلمه شراب و جایگزین شدن «آب انار، آب آلبالو و آب زرشک» در گوشه‌ای گیر کرده است و در انتظار مجوز بسر می‌برد. یا این که چرا کتاب "زوال کلنل"محمود دولت آبادی ۲۸ سال در وزارت ارشاد خاک می‌خورد و چرا به کتاب "زمستان۶۲" اسماعیل فصیح اجازه نشر داده نمی‌شود.»این تاریخ‌نویس در ادامه می‌افزاید: «خیلی‌ها می‌انگارند به من به سهولت، اجازه نشر کتاب و تجدید نشر کتاب‌هایم داده می‌شود. در حالی که همان مطالبی که من طی سال‌های گذشته از تلویزیون و رادیو می‌گفتم و میلیون‌ها نفر می‌دیدند و می‌شنیدند وقتی به صورت کتاب در می‌آید باید ماه‌ها منتظر بررسی و صدور مجوز باشم.... کسی مانند من که مجوز ۱۴۰ عنوان کتابش صادر شده چرا باید هنوز مورد شک و بدگمانی باشد؟»
او در انتهای این یادداشت انتقادی در دفاع از «دولت آبادی» نویسنده نام‌دار ایرانی می‌نویسد: «وقتی جلوی کتاب محمود دولت آبادی را می‌گیرند، (آدم) دلسرد می‌شود... افسرده می‌شود مانند اسماعیل فصیح که در ده سال آخر عمرش قلم را بوسید و کنار گذاشت و منزوی شده دست از نوشتن بر می‌دارد. دست از نوشتن برداشتن یک نویسنده یک ضایعه برای فرهنگ یک کشور است. شما مگر چند نفر نویسنده مانند محمود دولت آبادی دارید که نمی‌گذارید همه کتاب‌هایش انتشار یابد؟»
این انتقادات از سوی خسرو معتضد در شرایطی بیان می‌شود که وی از نزدیک‌ترین چهره‌های فعال در حوزه تاریخ نویسی به حکومت ایران است. او چندی پیش در گفتگویی با ایرنا مدعی شده بود که در ایران چیزی به نام سانسور وجود ندارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر